Dag 4 , 22 oktober 2015 , Grand Canyon - Reisverslag uit Grand Canyon, Verenigde Staten van Miranda Reinders - WaarBenJij.nu Dag 4 , 22 oktober 2015 , Grand Canyon - Reisverslag uit Grand Canyon, Verenigde Staten van Miranda Reinders - WaarBenJij.nu

Dag 4 , 22 oktober 2015 , Grand Canyon

Door: Miranda

Blijf op de hoogte en volg Miranda

24 Oktober 2015 | Verenigde Staten, Grand Canyon

Goooood morning Arizona.
Om 5 uur ging het wekkertje in onze camper af. Niet dat we veel geslapen hadden want het was ijskoud. Het had namelijk gevroren!!!!! Snel de kleren aangetrokken onder de dekens, tanden poetsen en gaan met die banaan.
Aangezien we al op de parkeerplaats stonden hoefden we niet ver te gaan. Bij binnenkomst meldden we ons aan de balie, waar we allemaal op de weegschaal moesten. aaaah. Daarna kregen we allemaal een ontbijtpakketje aangereikt die we meteen konden verorberen. Muffin, yoghurt en appel als ontbijt. Niet slecht!
Om kwart voor 7 konden we met 14 personen in een klein vliegtuigje stappen. Allemaal met de neus aan een raampje en een koptelefoon met een fiedelmuziekje op. Zo gingen we zoef de lucht in. Het was gelukkig onbewolkt maar nog steeds erg fris. Maar echt........het uitzicht: Incredible, magnifisant, breathtaking, wonderfull enzv. Zoooooo mooi en indrukwekkend. We vlogen ook over de Glenn Dam,Lake Powell en zagen in de verte de San Francisco Mountains, een ervan is Mount Humphreys,een heilige berg voor de Navaho's.
Miljoenen jaren heeft de natuur z'n best gedaan om zoiets te creëren. Van boven lijkt t net alsof de aarde de opengescheurd, maar de ravijnen zijn zo uitgesleten door de Colorado River. Volgens mij hebben we deze dag"6000" foto's geknipt. Na een rustige vlucht van ongeveer een uurtje landden we in het kleine stadje Page. Volgens ons wonen hier wel erg veel gelovige mensen want hier stonden wel 8 verschillende kerken langs elkaar. In Page werden we in een soort pick-up gehesen door een Navajo indiaan ( die teveel fried chicken op had) werden we naar de upper Antilope Cayon gebracht.Deze kloof ligt in het Lake Powell Navajo Tribal Park, en is zoń 120 meter lang en 3 meter breed op sommige plaatsen.Van buiten zie je er niks van .De aarde was hier knalrood. Het had gisteren nog geregend dus was het een en al "toter". Deze Canyon is niet zomaar toegankelijk, je moet een excursie geboekt hebben. Maar dit is ook zeeeer de moeite waard. Net zoals de Grand Canyon is dit natuurwonder niet met woorden te beschrijven. We hebben supermooie foto's gemaakt, net ansichtkaarten.Door de wind die door deze kloof raast en draait en door de regen die dan door de kloof kolkt heeft zich dit door miljoenen jaren heen tot iets wonderlijks gevormd.Hier is een gedeelte van de film Raiders of the lost Ark opgenomen en een video van Brtiney Spears. Nadat we van deze fantastische kloof hebben genoten, worden we weer door de pick-up naar Page gebracht. Onderweg hadden Jan en Dennis nog een JohnDeere momentje want de plaatselijke oud ijzer handel of t was de antiquair had nog 2 heel oude exemplaren buiten staan.
Het volgende onderdeel van onze dagexcursie begon bij een koffie/souvenirwinkeltje waar we eerst een pit/koffie/plas stop hadden.
We kregen een lunchpakket en werden met een bus naar de GlennDam gebracht. Dit is de op een na grootste dam van de wereld. De Hooverdam is de grootste. We rijden door een tunnel en komen onderaan de dam uit. Bovenaan de dam ligt Lake Powell. Als we naar de Coloradorivier lopen moeten we een Bob de Bouwer helm op. Het is maar 100 meter lopen maar omdat het een staatseigendom is is dit verplicht. Het zonnetje scheen= GENIETEN!!!!! Aan de rivier liggen enkele rafts op ons te wachten. We "mochten"gaan zitten op de buitenrand van de raft. Jan was hier in het begin niet echt gelukkig mee, maar oke. Het water is hier koud, namelijk zo'n 8 gr. C. We varen 24 km. rustig over de Colorado River en pikken ook de bekende "Horse Bend Shoe" mee . Er zijn soms ook bighornsheep, wilde paarden en veel roofvogels te zien, maar op onze trip hebben we niks gezien. Als je dit zo ervaart hoe immens groots en ruig dit allemaal is dan besef je je wel dat wij eigenlijk helemaal niks voorstellen.Ook hier zijn bekende films opgenomen waaronder Planet of the Apes en Broken Arrow met John Travolta en Christian Slater. Onze gids, jawel echt waar, Kim BigHorse vertelt ons vele boeiende verhalen. We bevinden ons in het Navajo-gebied en ze weet nog veel te vertellen over het "Wilde Westen" van haar voorouders. Loek mag op een gegeven moment het stuur overnemen. Spannend !!
Na 3,5 uur komen we aan bij Lee's Ferry, een beroemde en heel belangrijke oversteekplaats in de 19de eeuw.
Onze trip werd vervolgd door een busreis over de andere kant van de Grand Canyon. Hier zagen we in de verte ook nog de Vermilion Cliffs liggen. Als je door het Navajo gebied ( wat groter is Nederland en België bij elkaar )rijdt dan zie je dat de mensen hier echt niks te makken hebben, hele kleine huisje in the middle of nowhere.
Onderweg zagen we nog wilde paarden, een elk (groot hert) die langs de weg stond te chillen en "mule-deers" ( herten met hele grote oren).Het was ons al opgevallen dat langs de hele weg een soort afrastering stond, en aangezien het wel zeker geen dassentunnels zijn, zal het wel tegen andere wilde dieren zijn.
Onderweg stopten we bij Cameron Trading Post, een handelspost van de Navajo's. In een galerij moest Jan bijna aan de beademing.... een paar echte indianen-laarzen kostten $ 19.000,- en een klein schaaltje $ 850,-
Snel weg hier.... Onze weg werd vervolgd en om 18.00 uur kwamen we weer op het vliegveld aan. Het was inmiddels al aardig donker aan t worden..Nu snel een camping zoeken, want voor deze nacht hadden we nog niks geboekt. Wel hadden we een paar adressen opgeschreven waar we evt. terecht zouden kunnen.!! Onderweg kwamen we nog langs Bedrock, hometown van Fred en Wilma Flinstone. Wel grappig!!!
Zo'n 70 km. verderop was de eerste camping, maar helaas...closed. Nondepie, wat nu???? De volgende camping wat de tomtom aangeeft brengt ons midden in de rimboe waar borden langs de weg staan: Watch out Cattle en Animal Crossing. Tjuu dit gaat t ook niet worden. Omdraaien en verder zoeken. Het humeur in de camper daalt.... Volgende camping dan maar. Gelukkig hadden we op de Circle Pines camping in Williams meer succes. Er was een "night registration". De eigenaar of beheerder riep nog van de bovenverdieping af wat we het beste konden doen en was heel behulpzaam. We konden de camper neerzetten en de volgende ochtend betalen. Opluchting alom.
Jihaaaaaa Stroom en water en het belangrijkste Wifi.Roy zegt al: Aan de andere kant van de wereld hebben we met slecht beeik nog meer internet dan thuis!!!! Alles kon gelukkig aan de opladers en de verwarming kon aan want het koelt best wel af hier 'avonds. Aangezien er geen restaurant hier op de camping meer open is hebben we onze magnetronmaaltijden van de Walmart opgewarmd. Getverderrie. Geen succes en zeker niet voor herhaling vatbaar. Dan maar wat boterhammen gesmeerd. Na nog wat opgeruimd en geordend te hebben kropen we na een geweldige dag tevreden en happy in onze bedden.

  • 24 Oktober 2015 - 19:28

    Karen:

    Wauw, wat een belefenis!! Wat een mooi verhaal, kan het bijna voor me zien en kan niet wachten oo de foto's! Volgens mij is de vakantie nu al heel erg de moeite waard geweest als ik dit alle aal lees!!
    Geniet ze nog!!

  • 24 Oktober 2015 - 20:54

    Monique:

    Wauw...lijkt me geweldig!
    Kijk uit naar de foto's.
    Enjoy
    Gr. The Levels

  • 27 Oktober 2015 - 22:27

    Gerie:

    Man wat een kilometer vreters zijn jullie. Wie had dat gedacht. Een hele ervaring om dit mee te maken. Geniet ervan. We volgen jullie verslag, en we zien jullie .

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Miranda

Actief sinds 04 Okt. 2015
Verslag gelezen: 229
Totaal aantal bezoekers 3978

Voorgaande reizen:

19 Oktober 2015 - 01 November 2015

Once in a lifetime.....

Landen bezocht: