Dag 5, 23 oktober 2015 , Monument Valley
Door: Miranda
Blijf op de hoogte en volg Miranda
24 Oktober 2015 | Verenigde Staten, Williams
Het eerste stuk rijden neemt Jan voor zijn rekening. Ik heb me allang bedacht dat als Jan en Roy willen rijden, dat ik niet persé hoef!!! Na een tijdje zien we aan de rechterkant een van de vele verkooppunten van de Navajo's. Stoppen!!!!! Voor 1/3 van de prijzen van de Cameron Trading Post kun je authentieke handgemaakte spullen kopen. Oelalaaa, de ekster in mij komt naar boven. Oorbellen en een armband van zilver met turquoise blijven me aan de vingers plakken. Turquoise voor geluk en veertjes op het armbandje voor het vangen van de geesten of zoiets. Jan wil een tomahawk en Loek en ketting met een pijltje van zwarte steen. Even op de foto met de mooie indiaanse vrouw en helemaal happy vervolgen we onze weg. In het Navajo gebied zie je her en der van die kleine armoedige huisjes staan, je kunt zien dat de indianen echt grondgebied kregen toegewezen waar niks groeit en geen mogelijkheden zijn. Veel hectares, ja maar verder niks.. Ondertussen zagen we ook echte cowboys aan t werk die runderen bij elkaar aan t drijven waren. Tof!!! Jiehaaaa. Bij Kayente (Utah) ligt het visitorscentre van Monument Valley. In Utah is het een uur later dan in Arizona. Dus om half 2 komen we na een kleine omweg vol met bulten ( dit is niet zo nice met een camper) aan bij Monument Valley. Eerst $ 32.- entree betalen. Boven bij het visitorcentre is het uitzicht weer werkelijk prachtig. Net als in de film. In de souvenirshop was dan ook een hele afdeling met John Wayne prullaria. Een zandstenen hart en een kleine dromenvanger voor in de auto gaan mee naar Kessel-Eik. In een rondrit met een jeep heeft Jan geen zin. Als je 1 rots gezien hebt, dan zijn ze allemaal t zelfde?????
hmm, oké.!? Maar niet getreurd, we gaan op zoek naar The Mexican Hat. Dit is ook een typische rotsformatie in Monument Valley zo'n 25 miles verderop. We zijn ergens midden op de weg gestopt om foto's te maken en de mexicaanse hoed te bewonderen. Roy draaide het vehicle op de weg en gingen we weer richting camping. Onderweg nog maar een keer tanken. Het scheelt dat een gallon (3,79 liter) hier tegen de $ 3.- koste, want dit dorstige schip zuipt 1: 4. Als je her trouwens panne krijgt onderweg dan ben je wel getiest, misschien dat Winnetou je komt redden, maar verder is hier niets of niemand. Langs het tankstation ligt een indiaanse supermarkt waar we nog wat proviand gaan halen. Nu weten we hoe zwarte mensen zich voelen in een klein dorp, we werden hier echt aangekeken als bezienswaardigheid. Maar tjonge jonge wat een verpakkingen. Cornflakes in zakken van 5 kg, net hondevoer! En t vlees.. een pakje gehakt van 3 kg. en LAPPEN vlees, groter dan onze bbq thuis. Mandarijntjes die moeten we thuis maar eten, die kostten $ 5,- .Even nog lekker gegeten bij Denny's. En verder..
Om 20.00 uur waren we weer op onze camping waar we ons installeren en kijken uit naar een dagje waarop we minder afstand hoeven af te leggen. Er zijn al 5 dagen voorbij en vooralsnog gaat t onderling super.Twan en loek hebben zelfs "de sandwichclub" opgericht boven de cabine. Gezellig en wild!!!??Als de gordijntjes t maar houden!
Welterusten....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley