dag 3, 21 oktober 2015, Let's go to the Wild West.
Blijf op de hoogte en volg Miranda
23 Oktober 2015 | Verenigde Staten, Los Angeles
Vandaag alweer vroeg uit de veren.Vannacht 3 x wakker gebeld door iemand die niet binnen kon komen. Grrr...Sorry, wrong number!!!
Rond een uur of 6 is iedereen wakker en gaat t douchen van start. Roy belt een taxi zodat we om een uur of 8 kunnen vertrekken naar de Cruise America camperverhuur. We hebben de "early pick-up" geregeld, zodat we al om 9 uur de camper kunnen ophalen. Eerst een half uurtje instructievideo kijken, stoelen, lakens, potten en pannen en dan onszelf inladen.
En dan kunnen we eindelijk na de laatste instructies op weg. O.M.G. wat een bakbeest, wel 9 meter lang en 3 meter breed. Jan mag/moet als eerste gaan rijden met Roy als bijrijder. Ik kijk eerst liever eerst de kat uit de boom.
Dat is wel even andere koek dan een rondje Kessel-Eik. Concentratie is hier wel vereist. Dit zijn wel allemaal 5 of 7 baans wegen. En ook nog een carpoolstrook. Hier mag je alleen op rijden als je met 2 of meer personen in de auto zit en je hebt een scanner laten plaatsen.
Nu zijn we dan toch echt op weg naar Calico Ghosttown, zo'n 200 km. vanaf Los Angeles. Opvallend is dat er erg weinig vrachtautoś rijden hier. We houden even een tussenstop om wat te eten bij I-Hopp, wat omelet, sandwich en pancakes. Dan nog een stop bij de Wal-mart om ons koelkastje vol te stouwen. En inderdaad zoals Dennis ons al vertelt had rijden de big mama's in de scootmobiel met karretje ervoor door de winkel. Walmart blijkt dus een veredele Aldi te zijn. En de groenteafdeling is echt 0,niks.
Deze bestaat uit wat aardappelen, bananen, appels, citroenen, en tomaten. Boterhamvlees wordt de komende dagen boterhamworst, want behalve bacon ligt er verder niks. Maar yoghurt of melk met Kellogs is ook oke. Via de interstate 15 arriveren we in Calico Ghosttown. Jammer genoeg was dit spookstadje al "versierd"voor Halloween maar we waren het er allemaal over eens dat afbreuk deed aan de sfeer die bij het stadje hoort. Leuk om te zien maar ook vooral door t magnifieke uitzicht. Wat een immense vlaktes vol met niks...oh jawel met tumbleweeds ( net als in de film, zoń dor pluizig struikje wat over de prairie waait) Nadat Jan en Roy van chauffeursplaats gewisseld zijn gaan we richting Arizona naar de Grand Canyon. Oeps/Slik.. Nog 592 km. en het is al 16.30 uur. Waarschijnlijk halen we de camping niet op tijd vanavond. Maar dat is dan zo... Onderweg pikken we nog een klein stukje oude route 66 mee, deze is inderdaad oud en erg "versjangeleerd". We rijden over de interstate 40 een heel eind parallel met een spoorweg. 3 locomotieven achter elkaar en dan 155 wagons met dubbel containers of opleggers geladen en daarachter nog 2 locomotieven om te duwen. Dat zie ik de NS in Nederland nog niet doen. De afstanden afleggen is inderdaad ook iets heel anders dan bij ons. Pfff.. Om half 12 's nachts arriveren we op de parkeerplaats van het Grand Canyon National Airport. Het was een horror-rit volgens Jan. Supersnel onze slaapplaatsen geprepareerd en...plat.
Rond een uur of 6 is iedereen wakker en gaat t douchen van start. Roy belt een taxi zodat we om een uur of 8 kunnen vertrekken naar de Cruise America camperverhuur. We hebben de "early pick-up" geregeld, zodat we al om 9 uur de camper kunnen ophalen. Eerst een half uurtje instructievideo kijken, stoelen, lakens, potten en pannen en dan onszelf inladen.
En dan kunnen we eindelijk na de laatste instructies op weg. O.M.G. wat een bakbeest, wel 9 meter lang en 3 meter breed. Jan mag/moet als eerste gaan rijden met Roy als bijrijder. Ik kijk eerst liever eerst de kat uit de boom.
Dat is wel even andere koek dan een rondje Kessel-Eik. Concentratie is hier wel vereist. Dit zijn wel allemaal 5 of 7 baans wegen. En ook nog een carpoolstrook. Hier mag je alleen op rijden als je met 2 of meer personen in de auto zit en je hebt een scanner laten plaatsen.
Nu zijn we dan toch echt op weg naar Calico Ghosttown, zo'n 200 km. vanaf Los Angeles. Opvallend is dat er erg weinig vrachtautoś rijden hier. We houden even een tussenstop om wat te eten bij I-Hopp, wat omelet, sandwich en pancakes. Dan nog een stop bij de Wal-mart om ons koelkastje vol te stouwen. En inderdaad zoals Dennis ons al vertelt had rijden de big mama's in de scootmobiel met karretje ervoor door de winkel. Walmart blijkt dus een veredele Aldi te zijn. En de groenteafdeling is echt 0,niks.
Deze bestaat uit wat aardappelen, bananen, appels, citroenen, en tomaten. Boterhamvlees wordt de komende dagen boterhamworst, want behalve bacon ligt er verder niks. Maar yoghurt of melk met Kellogs is ook oke. Via de interstate 15 arriveren we in Calico Ghosttown. Jammer genoeg was dit spookstadje al "versierd"voor Halloween maar we waren het er allemaal over eens dat afbreuk deed aan de sfeer die bij het stadje hoort. Leuk om te zien maar ook vooral door t magnifieke uitzicht. Wat een immense vlaktes vol met niks...oh jawel met tumbleweeds ( net als in de film, zoń dor pluizig struikje wat over de prairie waait) Nadat Jan en Roy van chauffeursplaats gewisseld zijn gaan we richting Arizona naar de Grand Canyon. Oeps/Slik.. Nog 592 km. en het is al 16.30 uur. Waarschijnlijk halen we de camping niet op tijd vanavond. Maar dat is dan zo... Onderweg pikken we nog een klein stukje oude route 66 mee, deze is inderdaad oud en erg "versjangeleerd". We rijden over de interstate 40 een heel eind parallel met een spoorweg. 3 locomotieven achter elkaar en dan 155 wagons met dubbel containers of opleggers geladen en daarachter nog 2 locomotieven om te duwen. Dat zie ik de NS in Nederland nog niet doen. De afstanden afleggen is inderdaad ook iets heel anders dan bij ons. Pfff.. Om half 12 's nachts arriveren we op de parkeerplaats van het Grand Canyon National Airport. Het was een horror-rit volgens Jan. Supersnel onze slaapplaatsen geprepareerd en...plat.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
