Dag 10, 28 oktober 2015, Go West !!!

Om een uur of twee in de nacht wordt Jan wakker, want... zachtjes tikt de regen op de camper raam.. Oeps, de handdoeken hangen nog buiten over de reling van het prieeltje en de schoen van Twan , waarvan ik de zool geplakt had, lag ook nog buiten. Dit had de juffrouw van de receptie gisteren inderdaad voorspelt. In Coarsegold zou het gaan regenen en in de bergen van Yosemite zou t gaan sneeuwen. Het is maar goed dat we vandaag weer verder gaan met zo’n weer. Richting City of the Bay met als tussenstop Silicon Valley en een stop bij Stanfort University. Here we go..., hit the road Jan!
Ik had het in deze streek wel groener verwacht maar ook hier is het al herfst en wat wil je dan na een heeeeele droge zomer. Ook hier in deze streek zie je overal tussen de bergen afrasteringen staan, dus er zullen we veebedrijven ergens liggen. Deze runderen hebben wel plaats maar of er veel te grazen valt????? Het lijkt een echte prairie.
Een beetje meer op de bewoonde wereld aan zie je zo her en der Halloween versieringen staan. Lekker fout en kitsch. Het valt me ook op dat alle huizen hier relatief klein zijn. Kleine huizen, grote auto’s. Zo rond een uur of 9 wordt het gelukkig weer droog.
Hier zien we ontiegelijk veel amandelbomen en pistachebomen, zou zomaar meer dan 500 ha. kunnen zijn. Sinds onze ruige bergen rijden we nu in een totaal vlak gebied. We hebben al veel verschillende landschappen gehad, allemaal mooi op hun eigen manier.
Dit is echt een agrarisch gebied. Zoals ik al zei amandelbomen, pistachebomen, artisjokken, buffel- en paardenranges. Onder aan de bomen zie je slangen on water te geven.
Grond wordt hier losgetrokken met een loader op rupsbanden. Compost wordt uitgevaren met een vrachtwagen. Wel leuk om te zien! Het werk dat bij ons de polen doen, wordt hier gedaan door Mexicanen, dat is wel duidelijk. ook zien we mega grote hooi opslagplaatsen. Jan wil heel graag binnendoor gaan toeren. Oh nee, en ook nog op een onverharde weg. Please, don’t!!
Jan „teleurgesteld" de camper maar weer gedraaid, en verder.
Om vandaag nog wat meer platteland erbij te pakken wordt de Tomtomopnieuw ingesteld om een stukje van Salinas mee te pikken. Dit wordt ook wel de slakom van California genoemd.
Onderweg stoppen we langs de weg bij zo’n fruitstalletje waar ze dus de echte Californian Raisins verkopen ( SunMaiden Raisins). En heel veel noten en gedroogd fruit, oeoe lekker!!!
De oogst was net klaar in dit gebied, dit was voor hen het seizoen. Bij San Luis zien we een heeeel groot waterreservoir dat zich uitstrekt tussen vele bergen/heuvels daar. Langs de weg staan trouwens ook overal borden dat als je rommel weggooit daar, dat je een print krijgt van de sheriff van $ 1000,-. Verder naar het noorden gereden komen we weer in een droog en bergachtig gebied, en toch weer anders dan waar we al geweest zijn. De bevolkingsdichtheid kan hier nooit hoog zijn in het gedeelte van Amerika waar we geweest zijn.
We maken nog een draai naar het zuiden zien daar hectares en hectares ijsbergsla en volgens mij pindanootjes of pepertjes???? En........Tadaaa BROCCOLI. We stoppen even zodat Jan samen met Dennis een rondje langs het veld kunnen maken... Ja , ook hier hebben ze mooie broccoli.
Langs de velden liggen joekels van regenbuizen, hier wordt niets met haspels beregend, alleen met buizen en flippers. Voor de aanvoer staan er bussen met een wagentje met 3 dixies erop.. Het is duidelijk waarom dit de slakom heet, het is voornamelijk allerlei soorten sla wat hier geteeld wordt.Ook zien we nog een beetje suikermais, pompoenen en Fuji appels.
Jan heeft zijn hart kunnen ophalen, dus vervolgen we de weg naar het noorden via de US North 101. Heel veel plaatsnamen beginnen hier met San..san Luis, san Jose, san Bonos.
De bedoeling is dat we door Silicon Valley gaan rijden, waar de kantoren van de grote jongens zoals Apple, Microsoft en Google staan. Dit ligt om en nabij Palo Alto. Het gebouw met de naam Microsoft hebben we wel zien staan, maar of dat het was???? In Palo Alto is verder ook niets te zien voor ons, dus door naar Stanfort University. Dat ligt hier ook in deze buurt. We zien Stanfort University wel liggen , maar we kunnen er niet bij komen want alle parkeerplaatsen staan knoetsjvol, en zeker met zo'n slagschip kunnen we daar echt nergens parkeren. Nondepie..... Dan maar weer door op zoek naar een supermarkt voor wat boodschappen te halen. De Tomtom stuurt ons zowat midden in San Francisco, lekker zeg.Niet dus. Op een plaats waar de Walmart behoort te liggen, ligt de plaatselijke Boerenbond en op de andere plaats ligt helemaal niks. Jan vindt dit niet zo heel erg leuk, stressen zo midden in de stad met een camper. Dan maar even geen boodschappen maar de weg zoeken naar de camping: San Francisco RV Resort in Pacifica. Pacifica is ook een gedeelte/ buurt van San Francisco. We rijden zo maar weer lekker de zon tegemoet!!!
Op de heuvels van san francisco zie je veel gekleurde huizen staan, dat ziet wel heel vrolijk uit! Al gauw komen we aan bij de Palmetto Raod, hier is o.a. een grote parkeerplaats, een supermarkt en een Green Enchillada restaurantje. Hier kunnen we alles vinden wat we nodig hebben. 800 meter verderop ligt onze camping, pal aan zee. Alweer heel mooi. We zijn toch maar bofkonten. De camping zelf stelt niets voor, het lijkt meer een parkeerplaats, maar dat maakt niks uit. Het is toch maar voor een nachtje. De jongens zetten direct alles aan de opladers en de wifi wordt ingesteld. Jan en ik lopen even langs ze zee naar de bushalte om alvast te kijken hoe laat en vanwaar we mogen de bus moeten pakken. Er staat een man met prachtige witte sokken aan de halte te wachten. Jan vraagt even aan deze vriendelijke meneer welke bus we het beste kunnen nemen. Even iets vragen lukt niet bij de Amerikanen. Wel heel erg leuk, hij was zelf van de Filipijnen en wilden nog altijd een keer naar Nederland komen!!!!. Hij zou voor ons in de bus een tijdschema pakken zodat we zeker wisten hoe laat de bus zou komen. Thank you very much. bij de caravan wilde ik weer verder met mijn schrijverscarriere. Maar aaaah, al voor de derde dag op rij hebben we sjrot-wifi.
Ik wil heel graag deze berichten versturen en het lukt maar niet. Frustratie alom!!!! Dan maar eerst weer wat machines was gaan doen. Maar goed dat t thuis goedkoper is. Op de campings ben je zo’n $ 3,50 kwijt voor een machine wassen en drogen. Maar toch fijn dat het hier gaat.
Ondertussen bedenk ik me dat als we met ons laptopje voor bij de gesloten receptie gaan staan, het misschien wel lukt. Loek loopt met mij mee met de zaklamp om bij te schijnen, en jaaaaa. Ik kan wel een gat in de lucht springen,ik kan de berichten versturen. Gelukkig voor alle fans, hahaha. Aan de zee is het net of het windkracht 9 is zoveel geluid maken de golven. Maar we gaan toch met de kippen op stok omdat we morgen weer op tijd op moeten. Op naar Alcatraz en meer....